Ernst Rimmek urodził się 14 grudnia 1890 r. w Piszu. Na świat przyszedł w domu, w którym około 1800 r. mieszkał feldmarszałek Johann Yorck von Wartenburg (przy obecnej ulicy Warszawskiej). W tym czasie feldmarszałek był komendantem stacjonującego w Piszu Batalionu Fizylierów nr 23. Dom ten spłonął po 1900 r., jednakże dzięki E. Rimmek zachował się jego rysunek. Był najstarszym synem kupca Juliusza Rimmek i jego żony Marthy, z domu Ludwick. W dzieciństwie często udawał się do dziadka, mieszkającego w Jagodnem pod Piszem. Do szkoły początkowo uczęszczał w Piszu, a później w Giżycku, dokąd przeprowadziła się jego rodzina. Pierwsze wykształcenie artystyczne otrzymał E. Rimmek w Królewieckiej Akademii Sztuk. Później wyjechał do Monachium, gdzie uczęszczał na zajęciach do tamtejszej Akademii Sztuk. Lekcje pobierał m.in. u znanego malarza koni, Angelo Jank. Podczas pierwszej wojny został zmobilizowany do 16. Bawarskiego Pułku Piechoty. Mimo odniesionych ran na froncie udało mu się szybko powrócić do zdrowia. Po wojnie nadal uczęszczał do Królewieckiej Akademii Sztuk, tym razem jako uczeń Elli Schäfer, której siostra wyszła za mąż za malarza Juliusza Freymuth. Wkrótce opuścił Królewiec i przeprowadził się na wieś. W 1925 r. nabył gospodarstwo rolne w Jakunówku (niem. Jakunowken, Jakunen), w pobliżu jeziora Gołdapiwo (pow. węgorzewski). Przez 13 lat mieszkał na wsi, był rolnikiem - amatorem, a przede wszystkim malował. Oprócz ludzi i krajobrazów na płótna przenosił również domowe zwierzęta. Nie malował eleganckich jeźdźców na szlachetnych koniach, lecz przede wszystkim konie pracujące na roli, ciągnące pług lub idące w zaprzęgu. Już w 1928 r. był uznanym malarzem na Mazurach. Pisano o nim, iż maluje duszę Mazur. Niewielki kawałek ziemi nie przynosił wystarczających dochodów, dlatego malarz pochodzący z dużego miasta nie mógł dłużej pozostać na mazurskiej wsi. W 1939 r. wyjechał do Berlina w nadziei zdobycia większego uznania i rozgłosu. Tam jednak zmienił profesję, został statystykiem medycznym, zaś malarstwo zeszło na dalszy plan. Pod koniec drugiej światowej został zmobilizowany do Volksturmu. Po zakończeniu wojny dostał się amerykańskiej niewoli, był przez pewien czas więziony w obozie jenieckim w Andernach. Po uwolnieniu powrócił do Berlina. Pracował jako statystyk medyczny i nauczyciel fotografii w amerykańskim klubie. Przez wiele lat po wojnie był ilustratorem m.in. tygodnika ,,Ostpreussenblatt". Zmarł po ciężkiej chorobie 1 grudnia 1963 r. i został pochowany w Berlinie.

Jeśli chodzi o jego malarstwo, był głównie impresjonistą. Obrazy E. Rimmek, to przede wszystkim kompozycje przedstawiające na tle krajobrazu człowieka. Nawiązywał do tradycji malarstwa szesnastego i siedemnastego wieku. W niektórych jego pracach odczuwa się dziedzictwo wielkich mistrzów flamandzkich, którzy podobnie jak on wiele obrazów stworzyli pod wpływem życia na wsi. Wszystkie jego obrazy olejne są doskonałym studium rysunku. Jednym z bardziej znanych jego dzieł jest obraz pt. ,,Bitwa pod Tannenbergiem 1410".

Jakkolwiek za życia był znanym i uznanym artystą, o tyle teraz pozostaje prawie zapomniany.

Ryszard Wojciech Pawlicki